معرفی

بتن ماده ای است که در تحمل تنش های فشاری بسیار مقاوم اما در کشش بسیار ضعیف است. اگر یک عضو بتنی با مقاومت فشاری 35 مگاپاسکال تحت تنش کششی محوری قرار گیرد هنگامی که تنش متوسط در بتن به حدود 2 تا 3 مگاپاسکال برسد بتن ترک می خورد. علاوه بر کوچک بودن مقاومت، رفتار بتن در کشش غیر قابل پیش بینی و شکست در آن نیز به صورت ناگهانی است. به جهت از بین بردن این ضعف در بتن از آرماتورهای فولادی جهت مسلح کردن عضو بتنی استفاده می شود که در نهایت مقطع بتن آرمه (بتن دارای آرماتور فولادی) نامیده می شود.
استفاده از بتن مسلح سال ها است که در ساخت انواع سازه های ساختمانی و صنعتی مورد قبول و مورد استفاده همگان است. استفاده از این ماده مرکب اگر چه مزایای بسیاری دارد اما معایبی از جمله سنیگن شدن وزن اسکلت و عدم استفاده از تمام ظرفیت باربری بتن دارد. 

به همین جهت و پس از تحقیقات بسیاری که در قرن گذشته انجام شد نوع جدیدی از بتن به نام بتن پیش تنیده ابداع و ساخته شد. بتن پیش تنیده نوعی از بتن آرمه است که در آن آرماتور فولادی با مکانیزم هایی کشیده شده و این کشیدگی باعث ایجاد فشار در بتن و استفاده بیشتر از طرفیت آن می شود. تیرچه پیش تنیده بتنی یک عضو تشکیل شده از بتن پیش تنیده به همراه فولاد با مقاومت بالا است. به عبارت دیگر تیرچه پیش تنیده یا اشپنیت تیرچه ای است که در آن از سیم های فولادی با مقاومت بالا (1400 تا 1900 نیوتن بر میلی متر مربع) و بتن با مقاومت فشاری حداقل 35 مگاپاسکال به صورت مقطع T شکل معکوس ساخته می شود.